bugün güzel bir cumartesi olabilirdi, lakin olmadı. ama üzülmemek gerek demek hayat devam ediyor demek gerek çoğu zaman. 'anım ardeşim' apandist ameliyatı oldu , kıyamam ben ona. insan bazı badireler olunca bazı şeylerin değerini / değersizliğini daha iyi anlıyor galiba. içimde bir chris cornell yatıyor , 'black hole sun wont you come and wash away the rain' diyor. öpüyorum o chris'i gitmesini istemesem de bazen 'tamam selin hayat güzel sakin ol' diyor, uykuya yatıyor bir süreliğine.bu aralar uyuyamıyor bir türlü. ama kardeşlerim var. biri de apandistsiz. seni çok seviyorum. bir an önce iyileş ve seni güldürürken canın acımasın.
hatta sen hiç üzülme.
Dans eden robotları seven bir kızın gözlemlerini anlatan naçizane bir blog.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder