no place like home

evet planlarımda değişiklik yapıp bugün gitmeye karar verdim sevgili yurduma. ha okulda mıyım diye sor? değilim. uyandım 12 gibi, hadi dedim bi kahvaltı ediyim de bavul hazırliyim. böyle ettim kahvaltıyı. ben bavula bakıyorum, bavul bana, kesişiyoruz... ama nasıl uzun, nasıl uzun... sonra annem de etrafı topluyo o sırada, yardırmış ev tertemiz falan. dedim hadi selin yapabilirsin. şş dedim kendi sırtımı sıvazladım. yok yani o şevk o istek yok ... bi de tabii o zamanki planlarıma göre ben 7 de okuldayım, hani o kadar da vakit yok.. neyse yine bavulla bakışırken telefonum çaldı. buse arıyo;

b: ALO SELİN
s: caağnım
b: odamız göle bakıyo ve çok geniş süper haberin olsun!
s: ay gerçekten mi ollley
b: hadi hazırlan gel artık öptüm
s: tamam öptüm

ya ben bu gazla bütün bavulları bi anda topladım, bütün eşyalarımı düzenledim arkadaş. ama nasıl hızlı inanamazsın, bunun üzerine gittim bütün evi süpürdüm, kek yaptım, gittim migrosa alışveriş yaptım. bir cümle nasıl akışımı değiştirdi inanamadım. neyse şimdi hazırım hazır olmasınada babam çok yorgun, yarın bırakiyim diyo. ama benim yarın sabahın köründe yapıcak cok işim var baba? gözyaşlarımı görebiliyor musun baba ? şaka bi yana olmadı gece 1 shuttle ına binicem. ama o kadar bavulu ne zaman alırım. işte bilemedim bunu. neyse bu kadar sizinle aslında istenildiginde gerçekten bavul hazırlayabilecegimi paylaşmak istemiştim sadece. esen kalın.