31 Mart 2010 Çarşamba

trip no1

hep kendime soruyorum ne eksigim var diye ne eksigim var digerlerinden ben de herkes gibiyim işte iyi olmaya çalıştıkça neden böyle oluyo neden sürekli sevdigim insanlar üstüme çıkıyo ve canımı acıtıyo sürekli belki ben de başkalarına göre o 'insanlar' grubundanım ama o gruba girmemek icin arayıp soruyorum herkesi falan ben cok hastayım su anda acaba kac kişi biliyo kaç kişi farkında selin hasta ve cok üzgün cünkü her hasta oldugumda nedense bana bi alınganlık cöker daha bi aranılıp sorunulmak isterim ve işte öyle. o yüzden beni arayın. beni bu dönemde arayan insanları daha çok seviyorum daha bi kıymetlimiss oluyo nedense. öyle işte. bugün beni sabancıdan bi arkadaşım aradı, dün sgmden cıkarken görmüştü beni o kadar mutlu oldum ki 'dün kötüydün, doktora gittin iyi misin' dedi evet cok normal bişi belki ve aradıktan sonra direkt o kadar mutlu oldum ki yanagıma allık geldi. babam bugün beni okuldan aldı eve getirdi hastayım diye. şimdi evimdeyim. evimi çok seviyorum. 'tas tas' corba ictim iyileşmesem bile ailemi görmek bana iyi geliyo, yurtta kalsam bana bakıcak arkadaslarım da var cok sagolsunlar bugün yine iyi hissetmem ondan. yalnız bu yazı o kadar cirkin ve üzücü bi yazı oldu ki. bi süre sonra silmek lazım. çok ühüh hastayım ama hastalıgımda yanımda olanları çok seviyorum yazısı oldu. ha bi de bugünün anısına ' BIG BROTHER IS WATCHING YOU'.


şey

hasta


olmayın

olur

mu
?


uyuyim ben en iyisi

2 yorum: