stop me

the smiths' e olan sevgim çok fazla. bu şarkılarını da çook severim. morrissey'imin sesindeki o yumuşaklık, o tatlılık başka kimsede yok.

neyse, ama coverları da sevmeyen bir insan değilim. bazı coverler orjinallerinden daha iyi oluyo, bazıları daha kötü. bazılarınınsa - ki bu en sevdiklerim- ikisi de çok güzel oluyo.



mark ransonu çok seviyorum zaten. başarılı bi adam. çok da tatlı :).

keyifle dinleyin.